Het plan van minister Sander Dekker van Rechtsbescherming om de wet detentiefasering en voorwaardelijke invrijheidstelling te wijzigen zal volgens strafrechtadvocaat Paul Logemann niet positief uitpakken. Het aanpakken van de echte redenen waardoor de gedetineerden een gevaar kunnen vormen voor de maatschappij lijkt hem een beter idee. Logemann denkt daarbij aan verslavingsproblematiek, een slechte thuissituatie of psychische problemen.
Doel van het wijzigen van de wet is om het draagvlak voor de opgelegde straffen te vergroten. Logemann stelt dat veel Nederlanders denken dat er in Nederland te mild wordt gestraft. Terwijl dat niet zo is volgens de strafrechtadvocaat, want uit onderzoek van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum blijkt dat Nederland relatief zwaar straft in vergelijking met onze omringende landen in Europa . “We wijzigen een wet, omdat Minister Sander Dekker niet aan het volk kan uitleggen waarom een gedetineerde na twee derde van zijn straf vrijkomt”, vertelt Logemann. Het wijzigen van de wet zal volgens de strafrechtadvocaat geen gunstig effect hebben.
Door het plan van Sander Dekker zullen gedetineerden na het uitzitten van hun volledige straf niet meer onder toezicht van de reclassering staan, iets wat voorheen wel gebeurde. Wanneer gedetineerden voorwaardelijk vrijkomen, worden ze onder bepaalde voorwaarden vrijgelaten. Denk aan een verbod op het gebruik van alcohol of het gebruiken van verdovende middelen. De voorwaarden die aan een gedetineerde worden gesteld hebben vaak te maken met de reden waarom de gedetineerde eerder in de fout is gegaan. Door het controleren van die voorwaarden kan de reclassering checken of de gedetineerde zich er aan houdt en zich echt wil verbeteren. Houdt de gedetineerde zich er niet aan, dan moet de gedetineerde weer terug naar de gevangenis waar hij zijn straf verder zal uitzitten. “Onder toezicht van de reclassering staan zorgt ervoor dat de kans op terugval kleiner is. Wanneer wij de voorwaardelijke vrijlating afschaffen krijgen ze die hulp niet meer en is de kans op terugval vele malen groter dan wanneer wel die hulp aangeboden wordt”, vertelt Logemann. “Want zonder het toezicht van de reclassering laten wij ze zo weer onze maatschappij binnenlopen met een rugzak vol problemen”.
De 13 miljoen euro die gebruikt gaat worden voor het wijzigen van de wet kan beter in de jongere generatie gestoken worden vindt Logemann, want dat is waar het echte probleem volgens hem ligt. “Ongeveer 97% van de gedetineerden heeft een psychische stoornis of een verslaving”, vertelt de advocaat. Veel van deze problemen zijn al ontstaan op jonge leeftijd, bijvoorbeeld door het opgroeien in een verkeerde omgeving of een slechte situatie thuis. Paul Logemann is ervan overtuigd dat wanneer hier energie in wordt gestoken en hulp voor deze problemen wordt aangeboden, de kans om in aanraking te komen met de politie kleiner zal worden. “De vraag om hulp aan de zwakkeren in de samenleving is er, maar we schieten te kort, waardoor de zwakkeren vanaf het begin al 1-0 achter staan”, zegt Logemann. “Door te investeren in meer hulpverlening, bijvoorbeeld jeugdzorg, kunnen we voorkomen dat ze later geen gevaar voor onze maatschappij zullen vormen en niet het verkeerde pad gaan bewandelen”.
De woordvoerder van Minister Sander Dekker meldt dat het advies van de Raad van State over dit wetsvoorstel elk moment bekend kan worden gemaakt, daarna zal de Tweede Kamer zich er verder over buigen.
Geef een reactie