‘Voor weinig geld kunt ge bij mij een mooi konijntje kopen’

Het geluid van een kraaiende haan, een kraam die hondenspeeltjes verkoopt en kartonnen sinaasappeldozen met konijnen erin. De honden die over de markt lopen trekken nieuwsgierig aan de lijn om dichterbij de kooitjes met parkieten te komen. Elke zondag wordt er in het Belgische plaatsje Mol een dierenmarkt gehouden. Deze dierenmarkt, ook wel bekend als de konijnenmarkt, bestaat al 125 jaar. Hier komen zowel professionele handelaars als gelegenheidsverkopers bij elkaar om huisdieren, maar ook pluimvee te verkopen. De traditierijke markt trekt veel bezoekers uit het binnen- en buitenland aan. Gelukkig is voor dierenliefhebbers alles op deze markt voorzien; van halsbanden tot warme broodjes.

‘Een uit de hand gelopen hobby’
‘Kippen, ganzen, eenden, zwanen, kalkoenen en duiven.’ Dat verkoopt een pluimveehandelaar al 38 jaar lang. Het is een man van rond de 60. Zijn hele outfit is olijfgroen en hij draagt bruine, afgetrapte laarzen. Een uit de hand gelopen hobby, zo zegt hij zelf. De liefde voor dieren heeft hij van huis meegekregen, zijn vader was veehandelaar. Het overgrote deel van zijn klanten is particulier.  ‘Het meest verkoop ik kippen. De een zoekt sierkippen de ander zoekt legkippen. Vroeger was het allemaal voor de eieren of het vlees maar nu is het allemaal voor de sier.’ Druk heeft hij het wel met zijn unieke werk. Zijn baan vergt de nodige tijd. ‘Ik moet er ’s morgens vier-vijf uur uit. Geen vakanties, geen zaterdagen en geen zondagen. Je moet er aan wennen, maar ik geef er niet om. Ik zat met kerstmis twee dagen op de bank en ik dacht dat ik dood ging. Ik kan daar niet tegen.’ 

Opgegroeid met de markt
 Ook bij konijnenhandelaar Herman is het een uit de hand gelopen hobby. Vroeger maaide hij gras, maar nu is hij met pensioen. ‘Ik houd van konijnen en ik kweek konijnen. Ik geef ze graag een mooi tehuis. Voor weinig geld kunt ge bij mij een mooi konijntje kopen’, aldus Herman. Hij verdient er niks aan, volgens hem mag een hobby wel wat kosten. Bekend met de markt, dat was hij al. Hij woont al zijn hele leven in mol, dus met de konijnenmarkt is hij opgegroeid. Herman hoopt dat hij nog vaak op zondag zijn konijnen gaat verkopen: ‘ik denk dit te blijven doen tot ik sterf.’