/
Studieontwijkend gedrag: studentenkwaaltje of serieus probleem?
Terwijl je verder scrolt naar een nieuwe nietszeggende TikTok, komt je moeder voor de zoveelste keer binnen. Ze vraagt je opnieuw of je nu eens gaat beginnen aan die berg huiswerk die je nog te wachten staat. Je knikt en mompelt “jaja”, maar ondertussen weet je ook wel dat je niet van je bed gaat komen. Niet omdat je gister een zware dag hebt gehad of omdat je moe bent, maar simpelweg omdat het voelt alsof je lichaam niet mee wil werken. Wanneer je aan de eettafel zit, merk je dat je je slecht begint te voelen. De dag is immers nu alweer bijna voorbij en er is weer niks van het studeren terecht gekomen. Waarom heb ik het niet gewoon gedaan? Nu je in die neerwaartse spiraal van schuldgevoel zit, lukt het je ook niet om de draad weer op te pakken. Morgen weer een dag..
Noa IJspeerd 20-10-22, 21:29
De situatie die ik hierboven schets, was een typische dag uit de week van Maxime* (20). Pas nadat Maxime in begon te zien hoe schadelijk uitstelgedrag eigenlijk is, trok ze aan de bel. “Juist doordat je het veel om je heen ziet, wuif je het weg als studentenkwaaltje. Je gaat tegen jezelf zeggen dat iedereen er wel last van heeft en dat het wel weer goed komt. Langzamerhand merkte ik dat ik door mijn uitstelgedrag slechter sliep en dat ik minder gezond at. Het werd slechter en slechter en het ging van de regen in de drup. Plotseling ging het belletje rinkelen dat het toch niet vanzelf goed ging komen.”
*De naam Maxime is gefingeerd. Haar echte naam is bij de redactie bekend.
