Column: Tinder
Ik heb een haat-liefde relatie met Tinder. Downloaden. Verwijderen. Downloaden. Verwijderen. En dan na een x aantal maanden, weken of dagen weer downloaden.
Er is niets zo fijn als even lekker kunnen oordelen op uiterlijk. Tinder is namelijk gewoon een vleeskeuring. Hoewel het aan de ene kant heel fijn kan zijn, is het aan de andere kant heel vreemd. Oordelen of je iemand leuk vindt puur gebaseerd op uiterlijk. Slaat eigenlijk helemaal nergens op.
Tijdens dat heerlijke oneindige swipen heb je af en toe een match. Een potentieel vriendje of een potentiële scharrel. Maar 9 van de 10 matches ontmoet je niet eens. Dan ga je een keer op Tinderdate en dan komt hij een halfuur te laat in een trainingsbroek aanzetten. Echt gebeurd dit trouwens. Dat betekend niet dat er geen leuke dates uit Tinder ontstaan. Die Tinderdate kan ook in een relatie eindigen. Ook echt gebeurd trouwens.
Ongepaste berichtjes, maar ook goede gesprekken. Hier en daar een foute openingszin, waar je dan stiekem toch wel om kan lachen. Tinder is vermaak, een manier van mensen ontmoeten, jezelf een ego-boost geven of juist in een dal van onzekerheid terecht komen.
