Boodschappen doen: een uitje of een stressvolle situatie in tijden van crisis?

Nederland staat momenteel helemaal op zijn kop. Dit allemaal door een of andere raar virus waarvan de komst overigens al eens eerder voorspeld is in een programma van de NPO in 2004. Hier maakten ze een programma over het jaar 2020. Corona werd alleen geen Corona genoemd, maar de Vogelziekte. 

Vogels in alle vrijheid

Als we om ons heen kijken, thuis op het balkon zitten of boodschappen doen, merken we dat het intens rustig is op straat. De vogeltjes en andere dieren vinden het daarnaast best prettig. Zo oogt het tenminste, want je hoort ze vrolijk zingen, ronddartelen en eten. Maar goed, wij hebben straf. Want wij moeten binnenblijven. Ja, we mogen af en toe uit huis om boodschappen te doen of om de hond uit te laten.

Saamhorigheid

Het is toch wat die corona. Het geeft een ongemakkelijke, maar gebroederlijke sfeer in heel de wereld. Vooral in de supermarkten. We proberen met zijn allen zo veel mogelijk te ontsmetten. We lachen een beetje ongemakkelijk naar elkaar als we tegelijk de spuit willen pakken om het boodschappenkarretje schoon te spuiten en zetten snel allebei een stap terug, want 1,5 meter afstand natuurlijk! “Ga jij maar hoor!” zegt een vriendelijke oude Molukse vrouw. Ja, dan voel je toch wel de saamhorigheid maar tegelijk voelt ook allemaal wel een beetje lomp aan. Daardoor wordt het soms ook wel en beetje komisch. We moeten tenslotte met zijn allen het beste ervan proberen te maken en dat doe je uiteraard met humor.  

Het is even wennen die nieuwe maatregelen

Daarentegen merk je stress bij de mensen. Sommigen zijn sneller geprikkeld. “Moet ik echt per se een karretje meenemen voor 2 blikjes drinken?!” zegt een geïrriteerde man met zijn blikje bier in zijn hand. Hij is nog steeds helemaal verbaasd en snapt het niet helemaal. “Ja excuses. Ook al loop je een rondje om te kijken dan moet je voor alsnog een  karretje meenemen,” werd er gemeld. Meneer pakt met tegenzin een karretje en gaat via de ongewone ingang naar binnen.  Het saamhorigheid sfeertje, verandert dan in een stressvolle en geïrriteerde situatie. Iedereen is blij om weer thuis te zijn na het boodschappenuitje. Want ik hoorde zelfs een vrouw die terug in de auto stapte tegen haar moeder zeggen “Wat een gestress zeg!” Maar  toch is iedereen ook blij om even boodschappen te kunnen doen, de verveling slaat aardig toe na een week thuis zitten. Het is daarom echt een uitje dat boodschappen doen.