Het coronavirus heeft een enorme impact gehad op Nederland. Van de horeca die opeens volledig moest sluiten, tot aan scholieren die niet meer naar school konden. Maar ook de onzichtbare en vaak vergeten groep werd hard getroffen, namelijk: de daklozen. Voor Michael Dekker (34), die twaalf jaar geleden dakloos raakte, veranderde ook het een en ander.
“Voordat ik dakloos werd, woonde ik op verschillende woongroepen,” vertelt Michael. “Mijn laatste woongroep ging op gegeven moment failliet. Ik kreeg toen een briefje van vijftig euro in mijn handen gedrukt en mocht het vanaf dat moment zelf allemaal maar uitzoeken.” Na tijdelijk onderdak bij het Leger Des Heils en een eigen huisje gehad te hebben, kwam hij uiteindelijk toch weer terecht bij Kwintes, de maatschappelijke opvang in Amersfoort.
Opvang
De opvang waarin Michael op dit moment verblijft, bestond voorheen uit twee aparte gebouwen: een dag en een nachtopvang. Sinds enkele maanden zijn de twee locaties samengegaan in een gebouw, waardoor de daklozen, op een uurtje na, de gehele dag binnen kunnen blijven. “Elke dag ziet er voor mij ongeveer hetzelfde uit in de opvang,” vertelt Michael. “Ik doe gewoon mijn eigen ding en ik probeer mezelf zo min mogelijk met andere mensen te bemoeien. Ik teken bijvoorbeeld graag of luister naar muziek. Ook speel ik spelletjes online. En als ik iets nodig heb, dan ga ik naar de Plus. Voor mijn gevoel is er tijdens corona niet veel veranderd.”
Corona
Maar zonder dat hij zich het in eerste instantie realiseerde, kwamen er door corona steeds meer veranderingen bij. Zo kon Michael zijn moeder minder vaak bezoeken en moest hij het vrijwilligerswerk in het bejaardencentrum opgeven. Maar ook in de daklozenopvang vonden er een aantal veranderingen plaats. “Wat er in coronatijd voor ons veranderde was dat wij ons onder andere aan de anderhalve meter maatregeling moesten gaan houden,” zegt Michael. “Daarnaast mochten er opeens minder mensen op de slaapzalen slapen. Waren dat er voorheen 8, nu zijn het opeens 3 mensen. Ook is er een extra tv-ruimte bijgekomen in de opvang, zodat de mensen wat weer verspreid zitten. Daarnaast zijn er ook een aantal opvanglocaties bijgekomen in Amersfoort.”
Hulp
Tijdens corona bleef de hulp die hij kreeg van instanties hetzelfde. Doordat zijn begeleider alles voor hem regelt, weet hij niet precies wat er veranderd is. Wel zag hij dat instanties zich afstandelijker gedroegen dan voor coronatijd. Volgens Michael zou dit komen omdat instanties minder voor elkaar kunnen krijgen in coronatijd. “De begeleiding daarentegen, bleven wel gewoon doen wat ze konden,” voegt hij eraan toe.
Toekomst
Ondanks corona probeert Michael positief naar de toekomst te kijken. “Ik hoop over een tijdje weer een eigen huisje te hebben,” zegt hij hoopvol. “En dan het liefst dicht bij mijn moeder, want op die manier kan ik haar ook vaker bezoeken. Vooral omdat ze nu ziek is, is dat voor mij erg belangrijk.”
