De 36e landstitel van Ajax is een feit. De Amsterdammers wonnen woensdag overtuigend in een uitverkochte Johan Cruijff ArenA van SC Heereveen. Vuurwerk, boos biergooiend uitpubliek en euforische ontploffingen bij doelpunten. Eigenlijk had deze kampioenswedstrijd alles waar de Ajacieden de laatste tien jaar naar verlangd hebben. De laatste officiële kampioenswedstrijd in een volle ArenA stamt nog uit het seizoen 2012/2013. Toen spelers als Kolbeinn Sigthorsson, Danny Hoesen en Siem de Jong (die woensdag bij Heereveen op de bank zat en inviel) nog doelpunten maakten.
De sfeer zit er al vroeg in, het Leidseplein stroomt ’s middags vol met Amsterdamse fans. Burgermeester Femke Halsema liet een dag voor de wedstrijd weten geen huldiging toe te staan in de stad vanwege een tekort aan beveiliging. De Ajax-fans laten dit zoals verwacht niet zomaar gebeuren en riepen op om op de wedstrijddag het kampioenschap alvast te vieren. Ondanks dat de wedstrijd nog gespeeld moet worden proef je bij de meeste fans weinig spanning, die al clubliedjes zingend het plein rood-wit kleuren met shirts, vlaggen en fakkels. Later op de middag verplaatsen de vrolijk ogende Ajacieden zich naar de ArenA-Boulevard. Gele plastic voetballen worden met een grote hoge trap van de ene naar de andere kant van het plein geschoten. De blikjes bier die overal om je heen sissen en de geur van de frituur uit de automatieken op het plein vullen het plein met optimisme, haast een soort festivalgevoel.
Onder toeziend oog van een dozijn aan politiebusjes verplaatst de stoet zich over de boulevard naar de ArenA. Door de fans wordt er over die busjes grappend gezegd: “Er was toch geen beveiliging Halsema”, maar dat is vast niet alleen grappend bedoeld. Eenmaal in het stadion lopen de tribunes vol met wit-rood-witte shirts, van shirts die nog stammen uit de vorige eeuw tot shirts van afgelopen jaar. Sommige met hun eigen voor- of achternaam op de rug, anderen met basisspelers en een enkeling met de naam van een speler die nog amper minuten gemaakt heeft.
Voor de wedstrijd is er een minuut stilte voor in deze week overleden oud-Ajaxspelers Jody Lukoki en Henk Groot. Scheidsrechter Lindhout blaast op zijn fluit en het enthousiaste gepraat, gefluit en gejuich van de fans tijdens de warming-up en opkomst verdween als sneeuw voor de zon. Hiervoor in de plaats komt een oorverdovende stilte, die iedereen in het stadion even moet voelen. Soms is voetbal ook maar een bijzaak. Als de scheidsrechter wederom zijn fluitje laat klinken schakelt de sfeer in een fractie van een seconde ook weer terug naar hoe het was. Iedere fan schiet in zijn eigen ritueeltjes, de een bijt nerveus op zijn nagels, de ander plaatst net voor de aftrap nog even zijn weddenschapje via TOTO, en een paar rijen naar voren loopt er nog snel iemand met een treetje halve liters naar zijn stoeltje. Als Heerenveen de aftrap neemt is het de wedstrijd dan ook echt begonnen.
Dan schuift in de 19e minuut publiekslieveling Nico Tagliafico de bal in de rechterhoek en maakt daarmee de 1-0, de ArenA ontploft en trilt op zijn grondveste. Als vervolgens de VAR de goal officieel goedkeurt mogen de fans opnieuw juichen. In de 33e minuut schuift Berghuis na een prachtige aanval van de Amsterdammers de 2-0 binnen. Om dit te vieren wil hij op zijn knieën naar de cornervlag glijden. Dit mislukt en in plaats daarvan maakt hij een soort koprol, zijn knieën laten twee gaten in de grasmat achter die later in de rust gerepareerd worden door de veldprikkers. Als 5 minuten later de 3-0 wordt binnengeschoten door een strafschop van Haller weten de Amsterdamse fans het zeker, het 36e kampioenschap is binnen. Als Lindhout fluit voor de rust springen er veel op uit hun stoel, snel nog een biertje halen.
In de 57e minuut wordt Noussair Mazraoui gewisseld, een publiekswissel. De rechtsback vertrekt naar Bayern München na 17 jaar bij Ajax gespeeld te hebben. De ArenA staat op, en met een staande ovatie wordt Mazraoui het veld afgezongen: “Noussie bedankt, Noussie bedankt, Noussie, Noussie, Noussie bedankt” klinkt het vanaf de tribunes. Met een handkusje naar het publiek verlaat Mazraoui het veld, zijn taak is volbracht. Iets later mag Siem de Jong invallen voor Heereveen, als enige van de wissels wordt hij niet uitgefloten door een deel van de aanwezigen. Ook de fans van Ajax klappen voor hem. De speler die Ajax ooit de 3e ster opleverde blijft een van hen. Als vervolgens in de 85e en 90e minuut Brobbey en Alvarez de 4-0 en 5-0 binnentikken begint in het uitvak de onrust. In de eerste helft was al omgeroepen dat de Heereveen supporters moesten stoppen met het gooien van drinken naar de onderliggende vakken. De laatste minuten ontstaat er een regen van bier en lege treetjes richting de aanliggende Ajax-vakken. Een van de fans probeert zelfs zijn sjaal over de barrières te gooien, waarschijnlijk is hij achteraf blij dat dit niet lukte. “Hij zou toch niet serieus denken dat dat hard aankomt” zegt een Ajax-supporter naast mij lachend.
Dan klinkt na 92 minuten spelen het verlossende fluitje, Ajax is officieel landskampioen. Iedereen in het wit-rood-wit vliegt elkaar in de armen. Niet alleen de spelers op het veld maar ook de supporters, sommige kennen elkaar niet eens. De papieren kampioensschalen die uitgedeeld zijn door de supportersvereniging vliegen om je oren. Voor de huldiging worden alle spelers een voor een ontvangen op het snel opgebouwde podium. Het hardste wordt geschreeuwd voor Nico Tagliafico en captain Dusan Tadic. Wel krijgt Andre Onana een fluitconcert van het gehele stadion, het huwelijk tussen de keeper en de fans is de afgelopen maanden zodanig beschadigd dat ook dit kampioenschap dat niet kan verbloemen.
Nadat de schaal is uitgereikt door legendarische nummer ’10’ Jari Litmanen aan de huidige aanvoerder en tevens ook nummer ’10’ Dusan Tadic, vliegt de drank rond het podium. Tadic zingt met een schorre stem het publiek toe, waarna de spelers een ereronde lopen met de schaal. Algemeen directeur Edwin van der Sar spreekt met een brok in zijn keel hoofdtrainer Erik ten Hag toe, die na dit seizoen vertrekt om de nieuwe trainer te worden bij Manchester United. Ten Hag bracht Ajax in de afgelopen 4,5 jaar zes prijzen en onvergetelijke wedstrijden in de Champions League. Ook Erik ten Hag krijgt van de volle ArenA een staande ovatie en zijn naam scandeert door het stadion. Via de spreekwoordelijke voordeur vertrekt ten Hag uit Amsterdam, zijn periode bij Ajax en deze derde titel op rij zal niet snel vergeten worden door de Amsterdamse fans.
