De 26-jarige Lotte van Bloemendaal uit Hoevelaken heeft een grote passie voor reizen. Vanaf haar 15e maakt ze al verre reizen en bezoekt ze de mooiste landen, voor vrijwilligerswerk of gewoon om te backpacken. Door de coronacrisis en het kopen van een nieuw huis staat een nieuwe reis even ‘on hold’, maar ze is zeker van plan om nog vaak op reis te gaan.
Op haar 15e maakte Lotte samen met een vriendin haar eerste reis zonder ouders. Ze vertrokken samen op Interrail om te backpacken door heel Europa. Met de trein verplaatsten zij zich van stad naar stad. Iedere dag beleefden ze de grootste avonturen, want Lotte houdt er niet van om een planning voor de reis te maken, dus alles kwam als een verrassing. “Je mist bijvoorbeeld je bus. Hoe ga je dat oplossen? Dat vind ik geweldig.” Vaak pakten ze de nachttrein, zodat ze ’s nachts konden slapen en overdag op stap in een nieuwe stad konden gaan. “Ik voel mij niet snel onveilig tijdens het reizen, maar natuurlijk kom je wel eens ‘enge mensen’ tegen of heb je zo’n onderbuikgevoel.” Dat overkwam Lotte in de nachttrein naar Servië. “De coupés van die trein leken op de coupés uit Harry Potter. We zaten in de coupé bij een hele nette man en bij een dronken man. De nette man vroeg op een gegeven moment heel zenuwachtig of hij erlangs mocht. Hij sprong op mijn stoel en haalde boven in de roosters van de muren af en haalde er zakken met wit poeder uit. Ik wist al genoeg en maakte echt zo’n zenuwachtig lachje terwijl die vriendin tegen mij zei: “Ssst niet lachen, niet lachen.” Tijdens het interrailen was Lotte nog jong, het gaf haar de doorslag om meer te gaan reizen in de toekomst. Ze vond het erg indrukwekkend om wat mee te krijgen van andere culturen en zo de wereld te ontdekken. Een jaar later vertrok ze alweer naar India.
India
Twee jaar achter elkaar is Lotte voor vrijwilligerswerk naar India gegaan. De eerste keer ging ze met jongeren van haar kerk naar New Delhi, de hoofdstad van India, om daar een nieuwe verdieping op een weeshuis te bouwen. “Dit was voor Grace Home, een weesorganisatie. Zij hadden ruimte te kort dus vertrokken wij met een groep van 26 jongeren naar India om een verdieping te bouwen waar de weeskinderen konden wonen.” Om deze reis te kunnen realiseren organiseerde de groep van de kerk twee jaar lang acties, zoals auto’s wassen en taarten bakken en andere geldinzamelingsacties.
De tweede keer vertrok ze met een groep van 20 personen opnieuw naar India voor vrijwilligerswerk, maar dit keer niet voor één project. Ze gingen langs bij verschillende activiteiten, die te maken hadden met sport en spel. Ze sportten en speelden spelletjes samen met de Indiaanse kinderen. “Dit waren twee geweldige avonturen. Ik wist al snel dat ik graag terug wilde naar India. Het is een van de meest verrassende landen waar ik ben geweest. Ze hebben er heerlijk eten, de mensen zijn heel aardig en je krijgt een echte cultuurshock. Dat vind ik altijd leuk aan reizen.”
Op de vraag wat het grootste verschil is tussen Nederland en India weet Lotte al snel een antwoord te geven. “Alles!”, zegt ze lachend. Volgens haar is dat vooral het eten, de natuur en de cultuur. “Ik heb een mooi voorbeeld. Wij gingen dus bouwen voor een weeshuis en daar is het gewoon heel normaal dat de bouwvakkers gewoon een paar uur later aankomen, dat ze zich niet bezighouden met de veiligheidsregels en dat ze een paar uur eerder dan afgesproken gewoon al naar huis gaan.”
Herinneringen
Na de Interrail en de reizen naar India is Lotte nog naar Zuid-Afrika, Thailand en Sri Lanka geweest, waar ze ging backpacken, surfen en cultuursnuiven. “Zoals ik al eerder heb aangegeven, heeft het buitenland grote verschillen met Nederland. In deze landen hebben de mensen hele andere manieren, maar dat vind ik juist leuk.” Als Lotte in het buitenland was, was er altijd één ding dat ze heel erg miste en dat is kaas. “Ik hou echt van kaas en natuurlijk heb je ook kaas in het buitenland, maar dat was lang niet zo lekker als Nederlandse kaas.” Ook haar familie werd gemist, maar Lotte is van mening dat als je echt lang weg bent je meer gaat missen aan Nederland. Nu was ze steeds maximaal vijf weken weg.
Lotte heeft mooie herinneringen gemaakt en veel avonturen beleefd in alle landen. Daarom kan ze geen favoriete bestemming noemen. “Ieder land is mooi op zijn eigen manier.” Maar haar favoriete reizen in het algemeen waren degene waarin ze ging backpacken. “Dat spreekt mij toch het meest aan.” Na haar laatste reis naar India heeft Lotte een tatoeage laten zetten, geïnspireerd op India. Daar zie je veel henna en mandala’s, wat ze erg mooi vindt. Ze heeft een grote mandala op haar voet laten tatoeëren. Ook heeft ze ‘Papa en Mama’ op haar voet in de Indiaanse taal laten zetten. In het land Thailand heeft ze een kompas laten tatoeëren tussen haar schouderbladen, als teken van het reizen.
Nieuw huis
Lotte heeft al veel herinneringen verzameld in veel verschillende landen. “Aan iedereen die van avonturen, cultuur, warmte en drukte houdt: ga het gewoon doen! Je moet er wel de persoon voor zijn, maar dan raad ik het reizen zeker aan.” Door de coronacrisis en door het kopen van een nieuw huis staat een nieuwe reis even ‘on hold’. In het nieuwe huis dat Lotte vorig jaar heeft gekocht moet veel geklust worden. Als dat af is hoopt ze in de toekomst weer verre reizen te gaan maken. Ze wil heel graag weer terug naar India, om daar rond te reizen en meer van het land te ontdekken. Ook zou ze graag naar Zuid-Amerika gaan, het is daar heel anders dan in Nederland en dat spreekt haar aan.
