Langzaam druppelen de eerste mensen binnen. De eerste gast die binnenkomt, is een net uitziende man in pak. Hij krijgt direct een glas champagne aangeboden van de ober, ook hij ziet er netjes uit in zijn uniform. Vol bravoure loopt de man de werkplaats van Ronald A. Westerhuis in met een spierwitte husky aan zijn zijde. Een nette hond, dat zie je meteen. Hij lijkt goed te luisteren naar zijn baas en lijkt niet te zorgen voor onrust. De man is de eerste gast die de verschillende tentoongestelde kunstwerken mag bekijken.
Zaterdag 22 mei opende in Zwolle een nieuwe kunstroute: “Artflow Zwolle”. De route bevat verschillende locaties waarop kunstwerken tentoongesteld staan. De kunstroute is op poten gezet door de gemeente Zwolle, verschillende Zwolse kunstenaars en een mix van internationale kunstenaars. De opening vindt plaats in het atelier van Ronald A. Westerhuis. In zijn werkplaats staan tal van kunstwerken van verschillende internationale kunstenaars. De man met de witte hond lijkt gebiologeerd te staren naar een groot uitgevallen, geblinddoekte baby met ontspannen uitstraling. Niet lang na de man komen er meer gasten en met hun een walm aan verschillende dure parfums. Binnen niet al te lange tijd staat de zaal vol met mensen die op hun paasbest gekleed zijn. Het geklets in de zaal is dan ook zo luid dat de ontspannen pianomuziek al vrij snel naar de achtergrond verdwijnt. De ober breekt met een plop de zoveelste champagnefles aan. De sfeer zit er goed in. Iedereen lijkt tevreden met hetgeen wat zij hebben neergezet en men loopt met veel interesse langs de verschillende kunstwerken.
Dan is het tijd voor de eerste speeches, de genodigden verzamelen zich aan de statafels en de hapjes worden aangebroken. Ondertussen worden er uit een andere kamer verschillende bossen bloemen gehaald en dan neemt een dame van de organisatie het woord. Terwijl de toeschouwers haar rode jurk en volle krullen nog maar net in zich op hebben genomen, geeft zij het woord aan de eerste eregast van de middag. Monique Schuttenbelt wethouder cultuur Zwolle neemt het woord. Het is duidelijk dat zei zeer betrokken is. Gepassioneerd en met een heldere stem vertelt zij haar verhaal en maakt ze duidelijk dat ze zeer tevreden is met het resultaat. “Ik wil meer. Ik ben blij dat deze ruimte voorlopig gebruikt kan worden, maar we hebben er in de stad nu ook een bijgekregen. Die willen we binnenkort ook definitief voor cultuur gaan gebruiken.” Na deze uitspraak voelt de sfeer in zaal duidelijk uitgelaten. Bij veel Zwolse kunstenaars lijken de mogelijkheden door hun hoofd te schieten en de internationale gasten proeven de eerste smaken van een diepgaande samenwerking. Aan het eind van haar speech krijgt ze natuurlijk een bos bloemen aangereikt, als dank voor de goede samenwerking. Deze bos neemt ze nederig aan
Na Monique Schuttenbelt is kort de directeur van de Fundatie aan de beurt. Hij lijkt zijn speech opzettelijk kort te houden en benadrukt nog maar een keer heel blij te zijn met dit initiatief. Hij introduceert vervolgens de vrouw die intensief met het initiatief bezig is geweest. Curator Annelies Ysebeart glundert vol trots bij alle verschillende kunstwerken die ten toon gesteld staan. “Ik vind het zeer geslaagd, we hebben in een korte tijdspanne iets heel krachtigs op poten gezet.” Met haar Belgisch accent vertelt ze hoe en waarom zij de verschillende kunstenaars heeft uitgekozen. “Heel veel mensen waren zeer positief en wilden onmiddellijk deelnemen.”
Aan het eind van haar speech roept zij de mensen op om de stad te verkennen. Ze zegt onder de indruk te zijn van Zwolle. Sommige Zwolse kunstenaars kunnen het duidelijk niet helpen trots te zijn en ook de wethouder glimlacht tevreden. Zo staat Zwolle toch maar weer mooi op de kaart. Na de speeches is er gelegenheid om even lekker te kletsen en zoals opgedragen de stad te verkennen. De man met de witte husky is nergens meer te bekennen. Die zwerft ondertussen vast als eerste door de stad, om de nieuwe kunst te bezichtigen.
Mijn vraag is hoeveel je betaald krijgt om dit zwijmelende artikel te schrijven. Geen enkele vraagteken of kritische noot. Er is duidelijk ook een tegengeluid te horen van andere kunstenaars uit Zwolle. Bovendien was het een vreemde opening omdat in een andere ruimte tafels gedekt stonden voor alleen “????”. Ik denk de kunstenaars. Na een uurtje formeel geklets, mochten wij vertrekken en begon het feest. Wij waren gewoon vulling. Daarnaast is het vreemd dat een Belgische curator dit organiseert. Waarom? Had de Gemeente geen tijd of was het aan tijd gebonden? Etc.
Bezoek eens de locaties. Niet de kunstwerken in de stad maar daarbuiten.