Op de hoek van de Tyassenbelt en de Van Toernebelt bloeit al jaren iets moois. Buurtbewoners vinden elkaar bij ‘de bankjes’: dé broedplaats voor waardige ontmoetingen voor iedereen. Voor een hoop mensen is deze ontmoeting een te koesteren belang voor het welzijn van hun mooie buurtje. De plek brengt tevredenheid, en wat je liefhebt blijf je onderhouden en verbeteren.
In de rustige uithoek van Zwolle-Zuid, gelegen tussen de gevangenis en de spoorlijn richting Wijhe, wordt er gegeten en gedronken, gekletst en gelachen. Bij afwezigheid van een van de vele graag geziene gasten wordt er aangebeld met ‘kom je ook nog naar de bankjes?’. Mensen dragen elkaars spullen en lasten. Bovenal worden er lachend spelletjes gespeeld waar men met volle teugen van geniet. De aanloop was al behoorlijk met een mannetje of tien, maar een recente nieuwe aanwas resulteerde in het slepen met tafels, stoelen en de meegebrachte snacks.
Het plekje is tot stand gekomen door een pragmatisch samenwerken tussen Travers (red. organisatie voor sociaal werk), de wijkbeheerder en de gemeente Zwolle. Een X-aantal personen weet de zeer toegankelijke paden te bewandelen richting de opbouwwerker van Travers, over facilitaire zaken, veiligheidsdossiers of saamhorigheidsvraagstukken.
Sandra van der Velden, de opbouwwerker in kwestie, vervult die rol nu drie jaar. Dagelijks werkt zij met hart en ziel voor de mensen in ‘haar’ buurten. Soms zit er een gat tussen de gestructureerde wereld van de gemeente en de belevingswereld van mensen; een gat dat zij probeert te vullen.
“Vaak merk je dat de mensen de gemeente toch lastig weten te vinden”, vertelt Van der Velden. De (ambtenaren-) taal, het logge bureaucratische van al de diverse loketten, of eenvoudigweg de benodigde tijd om – naast het reilen en zeilen van de veelal hardwerkende, betrokken buurtbewoners – iets te veranderen, maakt de afstand tot de lokale overheid en de uitvoeringsinstanties groot.