De aangekondigde renteverhoging maakt veel los bij studenten. Toch zijn er een aantal mensen die het niet zo gek vinden. “Ik denk wat er aan de hand is, is dat studenten zich nooit gerealiseerd hebben van ‘oh, er kan wel eens rente gevraagd worden.’”
De aankomende renteverhoging op de studieschuld veroorzaakt grote zorgen bij veel studenten in ons land. Deze rente is verbonden aan de rente van de Nederlandse Staatsobligaties. Omdat deze rente de afgelopen vijf jaar negatief was, hoefden studenten geen rente te betalen over hun schuld, aldus een artikel van De spaarpodcast.
Niet iedereen vindt het echter gek dat er rente komt. Edward Gilsing, coördinator deeltijdopleiding ondernemerschap & retail management is een van die mensen. “De eerste signalen waren denk ik vorig jaar rond de zomervakantie. Toen zag je de energie prijzen al oplopen. Ik denk wat er aan de hand is, is dat studenten zich nooit gerealiseerd hebben van ‘oh, er kan wel eens rente gevraagd worden’, maar als jij je contract erbij pakt zal dat waarschijnlijk in de kleine regels staan.”
Gilsing denkt dat er aan beide kanten van het verhaal verantwoordelijkheid is. “Ik denk dat er een gedeelde verantwoordelijkheid is. De verantwoordelijkheid als individu dat we gewoon moeten weten wat we ondertekenen én dat je vanuit een bepaalde rol, of dat nou je ouders zijn of de overheid, dat je wel verteld van ‘joh, realiseer jij je wel wat je aangaat?’ Want uiteindelijk ga je een contract aan. Je hoeft die lening niet te nemen, en mijn ouders waren niet rijk. Ik heb gewoon veel gewerkt. Ik kwam er zonder schuld vanaf, maar ik heb ook vrienden die er met 50.000 vanaf kwamen.”
Hoewel veel werken inderdaad een optie is, zal een achttienjarige in de retail sector al gauw 376 uur in een jaar moeten werken om alleen al het collegegeld te betalen. Toch zegt hij dat we blij kunnen zijn met wat we hebben: “Wees blij dat je onderwijs krijgt aangeboden. Wees blij dat je geld aangeboden krijgt van de overheid. Ik kijk altijd naar de mensen die minder hebben dan ikzelf, en dan waardeer je denk ik iets meer wat je al zelf hebt.”