Stel je voor je bent 16 jaar, woont in Zuid-Soedan en moet helemaal alleen naar een ander land, omdat er oorlog is in jouw vaderland. Het overkwam de 17-jarige Moaz Alamin. Hij woont nu in Bant in het asielzoekerscentrum zonder familie om zich heen. “Ik wil iemand die bij me is. Familie is voor blijheid en verdriet”
Alamin vond het in het begin heel lastig en mist ook nu mensen waar hij af en toe terecht kan. Ondanks dat hij het af en toe zwaar heeft, waardeert hij Nederland heel erg. “Het zijn echt supermooie mensen.” Tijdens het interviewen is dit een zin die hij vaak uitspreekt. Je merkt dat hij de mensen hier echt waardeert. Moaz woont nu zestien maanden in Nederland. Hij heeft het naar omstandigheden erg naar z’n zin. Wel moest hij erg wennen aan de taal, hoewel hij al alleraardigst Nederlands spreekt is het en blijft het een lastige taal. “Ik leer Nederlands vooral thuis. Je leert op school de taal, maar je moet alleen leren. Je moet het echt zelf doen. Je moet met de mensen praten en je niet schamen. In het Asielzoekerscentrum zijn er mensen met heel veel verschillende afkomsten en spreken mensen verschillende talen, daarom is het heel moeilijk om Nederlands te praten.” Schamen is ook niet iets wat te herkennen bij hem is, want als ik voorstel om het interview in het Engels te doen, is hij resoluut en wil hij het gewoon in het Nederlands doen. Je hoort hem af en toe de woorden verbeteren. Hij toont zich als een heel ijverig iemand.
Dat toont hij ook bij zijn grootste hobby: voetbal. Want als hij hierover begint, straalt en glinstert hiij “Voetbal is een andere familie van mij” Moaz vertelt dat hij heel blij wordt als hij met het spelletje bezig is. ”Voetbal is mijn leven. Als je voetbalt, vergeet je je problemen. Je focust je op het voetballen en niet op andere dingen.” Alamin is eigenlijk altijd met voetbal bezig. Hij kijkt ook heel veel filmpjes op Youtube. “Ik leer heel veel. Als je wilt voetballen moet je kijken naar iedereen.” Als ik tegen hem zeg dat hij één van de betere is, blijft hij behoorlijk bescheiden. Hij spreekt vooral zijn blijheid uit om bij het eerste van Tonego te mogen voetballen. Hij leert heel veel en hoewel hij eerst moest wennen, voelt hij zich thuis bij de club uit Luttelgeest. “Ze voelen als mijn broertje en zusje”
Het liefst geeft Moaz een assist. Scoren vindt hij ook mooi, maar een pass geven, daar kan hij stiekem meer van genieten. Ook geen gekke reden dat hij De Bruyne als zijn favoriet kiest. De finale van de Champions League staat al in zijn agenda. De finale van het miljoenenbal gaat tussen Inter en het Manchester City van Moaz zijn favoriet, Kevin de Bruyne. Ondanks dat hij een Inter shirtje aanheeft, denkt hij dat de Engelsen de finale gaan winnen.
Binnenkort heeft Moaz een gesprek over zijn toekomst. “Er gaan dan mensen met mij praten over mijn leven, wat wil je later worden? Wat wil jij later doen? Daarna gaan ze kijken of ik hier mag blijven of niet.” Ondanks dat het dus allemaal nog best spannend is, is er voor Alamin, maar één optie. “Ik blijf hier in Nederland.”
