Als gevolg van de vluchtelingen crisis in Ter Apel moesten de vluchtelingen naar andere Nederlandse steden toe verhuisd worden. In Groningen zorgde Martijn de Jonge Posthumus als locatiemanager voor een van deze opvangcentra met 150 vluchtelingen. Martijn wil dat er meer aandacht komt voor ook het mentale gedeelte van zijn baan; er komt veel meer bij kijken dan alleen stoelen en tafels regelen.
Martijn de jonge Posthumus is locatiemanager crisis noodopvang bij de gemeente Groningen, een baan die uitdagend is, niet alleen op fysiek, maar ook op mentaal vlak. “Je gaat persoonlijke relaties aan met mensen, je leert de vluchtelingen ook een beetje kennen, het is ook goed dat je een beetje een soort band met ze creëert, maar je moet er wel heel goed voor waken dat je wel een gelijk speelveld behoudt. Dat je niet meer vriendjes wordt met de ene vluchteling dan met de andere vluchteling omdat je uiteindelijk moet je ze wel allemaal gelijk behandelen.”
Een voorbeeld hiervan is dat Martijn door een groepje Turkse jongens, waar hij goed mee kan opschieten, in de zomer is gevraagd om een weekend te kamperen. “Dat lijkt me dus echt wel leuk, alleen vanuit mijn functie kan ik dat niet doen. Vanuit maatschappelijk oogpunt zou ik het heel leuk vinden en zou het ook heel goed zijn, maar vanuit professioneel gebied niet. En dat is iets waar ik, maar ook mijn medewerkers elke dag wel mee bezig zijn, omdat het heel veel om persoonlijke relaties en contacten gaat.”
