Jens MäkelburgIs het niet vreemd? Ik klik een keer een hartje aan boven een foto. En opeens denkt deze website me helemaal door te hebben. Dit is een jas die je leuk vindt? Wat dacht je van deze broek? Of deze schoenen!?
Ik geef niet graag toe dat Pinterest vaak gelijk heeft en ik de suggesties zeer waardeer. Maar als deze website zo snel een rode draad door mijn persoonlijke stijl kan trekken, hoe persoonlijk is mijn stijl dan? En waar filtert deze website op?
Mijn Pinterest board staat niet vol met kleding die ik echt zou dragen, daar heb ik de bouw en het geld niet voor. Maar het is wel de kleding die ik het meeste waarderen kan. Waarom kent het internet mij beter dan ik het internet?
vraag je je ooit af of er mensen zijn die neerbuigen voor dit alles? Mensen die boards hun stijl laten dicteren zonder ooit op zoek te zijn naar zichzelf? Ik heb niet de pretentie dat een stijl stijlvoller wordt naarmate hij persoonlijker is, want veel persoonlijkheden zijn niet stijlvol. Toch mogen we dit gedeelte van zelfexpressie niet laten dicteren door een online algoritme.
Nu herinner ik me weer wat ik wou schrijven, laat een trend of algoritme je stijl niet beïnvloeden! Laat zelfs Vogue je stijl niet bij je wegnemen. Laat je alsjeblieft slechts inspireren en op ideeën gebracht worden. Te vaak doen we alsof, omdat daadwerkelijk jezelf zijn doodeng is. Het is eenzaam omdat degene die totaal zichzelf probeert te zijn er vaak niet veel vrienden aan overhoudt. Daarbij zal iemand die zich kleed volgens zijn eigen stijl weinig esthetisch bewonderaars verzamelen. Het is daarom niet erg wat verloren kennissen en rare blikken te incasseren voor het behoud van jezelf.
Als je degene bent die altijd maar zoekende is, accepteer dan dat dat is wie je op dat moment bent. Er is in leven geen schaamte nodig over het verleden of hoop voor de toekomst, als je er nu uit zou stappen is het huidige moment het enige wat je echt kwijt zou raken. Hoe zonde zou het zijn je te laten dicteren door aanzichten en blikken, door gedachtespinsels van jaloezie of algoritmes. Durf maar eens vijanden te hebben en probeer al helemaal niet iedereen altijd gerust te stellen. Als iedereen dit zou aanvaarden zie je snel genoeg wie je echte vrienden zijn, en wie zich achterstevoren ombuigt om ergens bij te horen waar hun ware zelf niks te zoeken heeft.
Het zijn tijden waarin we onszelf makkelijk in het een of andere hokje kunnen persen. Wanneer we weigeren onze rug recht te houden en het op te nemen voor onze geest zullen we gebogen, gekneed en verminkt worden en blijven. Beschrijf jezelf dan ook nooit als het een of het ander. Never explain, never apologize.
