Linde TorensmaUTRECHT, 8 mei 2025 – Het openbaar ministerie heeft vandaag een jaar voorwaardelijke celstraf, een locatie- en contactverbod én een schadevergoeding van 11.000 euro geëist tegen de Culemborgse S. De 21-jarige student wordt ervan verdacht een vrouw te hebben verkracht en mishandeld tijdens een avond die begon als een onschuldige date.
S. zegt dat hij zich weinig van de avond herinnert. In een eerdere verklaring gaf hij aan dat het initiatief van hem kwam en dat hij dacht dat zij het prettig vond: “Ik heb de signalen gemist, denk ik.” De officier van justitie reageerde scherp: “Overal bestaan grenzen. Er is in geen enkele situatie een excuus om daar overheen te gaan.”
De verkrachting vond plaats in de nacht van 8 op 9 juni vorig jaar. S. had een ‘date dinner’ met zijn dispuut en nodigde het slachtoffer via een gezamenlijke vriend uit. Beide verklaren dat het etentje gezellig was. Na afloop ging ze mee naar zijn huis met de intentie tot seks. In eerste instantie stemde zij in met de seks, maar de sfeer sloeg om toen hij haar op haar wangen en oor sloeg, zo hard dat zij een piep hoorde. Ze voelde zich niet langer prettig en zei later duidelijk “nee”. Hoewel hij “oké, oké” zei, ging hij toch door.
Ze probeerde hem weg te duwen, zonder succes. S. drukte zijn handen tegen haar keel, waardoor ze niet meer kon ademen en verslapte. Ze had het gevoel dat ze de controle niet meer had: “Ook al ben je als vrouw niet sterk, mensen reageren vaak wel op je beweging.” Hij pakte haar hoofd en sloeg haar op haar wangen wanneer ze stopte met pijpen. Ze bleef doorgaan uit angst dat het slaan anders zou doorgaan. Tijdens de daad zou S. hebben gezegd: “Oh, geil dit.”
De verkrachting leidde tot fysiek letsel. S. vingerde haar volgens het slachtoffer zo hard dat haar spiraal werd losgetrokken. Een gynaecoloog bevestigde later dat dit alleen kan als er met veel kracht en meerdere vingers is gehandeld.
In de rechtszaal is de spanning voelbaar. Terwijl de rechter aan het woord is kijkt het slachtoffer naar beneden, zij heeft haar armen gesloten voor zich, haar lippen op elkaar geperst en haar nek en hals zijn vol rode vlekken. Wanneer hij noemt dat hij zich bijna niks meer kan herinneren schudt ze verontwaardigd haar hoofd.
Nadat de situatie is beschreven op basis van de verklaringen, krijgt het slachtoffer nog de kans om iets te zeggen. Ze loopt naar een rij naar voren en zit nu dicht bij de verdachte. Alleen de advocaten scheiden hen. Zij vertelt met een trillende stem wat de verkrachting mentaal met haar heeft gedaan: “Het is een constant gevecht om met mezelf te leren leven.” Wekenlang kon ze zichzelf niet aanraken en niet in de spiegel kijken.
Haar vader verklaart dat ze na de verkrachting “als een dood vogeltje op de bank lag”, terwijl ze normaal sportief en levendig is. Het ziekenhuis bevestigde wondjes bij haar vagina. Forensisch onderzoek kon ze mentaal niet aan.
Twee vriendinnen zitten achter haar en houden elkaars hand vast. S. luistert met strak gezicht en toont geen emotie.
De advocaat van S. benadrukt dat hij niet eerder agressief gedrag heeft vertoond, schuldbewust is en een stabiele thuissituatie heeft. Ook wijst de advocaat op zijn studie: S. zit op de universiteit, haalt goede cijfers en heeft volgens haar een veelbelovende toekomst voor zich.
De officier van justitie reageert fel: “Wat hij studeert, maakt niet uit. We moeten niet dezelfde fout maken als in België. Een VOG kan voor iedereen gevolgen hebben, of je nu mbo doet of de universiteit.”
De uitspraak volgt op 22 mei om 13:00 uur.
